Można popatrzeć w ten sposób, a wtedy miasto staje się obce nawet dla ludzi. Złote drzewa ze srebrnymi liśćmi, puste przestrzenie, ludzie pod ziemią spoglądają przed siebie pustym wzrokiem. Radość musiała opuścić to miejsce już dawno temu więc czemu wciąż słychać śmiechy ?
No comments:
Post a Comment